Çocukları kumda oynarken izlediniz mi hiç? Yanı başlarında kocaman bir deniz uzanırken, onlar kumun altından su çıkarmaya çabalarlar, uğraşırlar, uğraşırlar, yıkılır tekrar yaparlar; bıkmazlar ve en sonunda suyu çıkarırlar. Büyükler ileriden bu sıkıcı ve aptalca şeye bakıp, içlerinden, ne yapacaksın o suyu, orada kocaman deniz var ya dememek için kendilerini zor tutarlar. Evet, çocuklar da bilirler orada kocaman bir deniz olduğunu ama aldırmazlar bu duruma çocuklar. Ve onlar biz büyüklerden bir fazla şey bilirler. Yaşadıklarını, var olduklarını dünyaya duyurma çabasıdır bu. Bir kanıtlama çabasıdır. Bu ise mutluluktur işte, suyu tekrar kendisinin çıkarması, boyun eğmemektir denize. Boyun eğmemektir hayata.

Çocuklar büyüklerden bir fazla şey bilirler, aslında biz büyüklerin bilip de unutmaya çalıştığı şeyi, boyun eğmemeyi.

Gücünüzü keşfedin, sizi yapacaklarınız için güdüleyen acılar geçmişinizdedir. Perde çekmeden, temiz sayfa açmadan, yok saymadan hatırlayın. Ondan destek alarak bugününüzü anlayın, yarınınızı yaratın.

O halde, bugünü anlayarak, yarını yaratmak üzere boyun eğmeden çıktığımız yollarda buluşalım...