Memlekette dedikodu, yönetim biçimimiz ve yaşam şeklimiz olmuş. Kamu kurum ve kuruluşlarında iletişim kanalları kapalı.

Trafik ve trafik kazaları tam bir rezalet. Aceleciliğin, saygısızlığın, görgüsüzlüğün, hoşgörüsüzlüğün aptallığın, salaklığın neme lazımcılığın, duyarsızlığın yollarda cirit attığı bir memleket olduk.

Toprağa düşmüş gencecik fidanların bayrağa sarılı cenazeleri gelirken sıra sıra, depremler vururken insanımızı hiçbir şey olmamış gibi devam ediyor eğlenceler, ocaklara ateş düşmüş yanarken, analar feryat figan ederken, devam ediyor açılışlar, adam kayırmalar, yalan, iftira ve köşe dönmeler.

Cinnet geçiren cinayet işleyip masum canlara kıyan.

Türk vatandaşı olmayan bir kısım şüpheli kişilerin otellerde cirit attığı bir memleket..

Zengin bir turizm potansiyeline sahip olduğu ve zeugma gibi dünyaca ünlü bir antik kentin içinde olmasına rağmen hiçbir turizm hareketi olmayan ve bu zenginlikten faydalanamayan bir memleket.

Memleketimde hiç mi güzel şeyler yok. Var elbette. Memleketimde çok daha güzel şeyler olsun istiyorum.. Güzelliklerin sürekliliğini istiyorum.

Güzel şeyleri gören gözümüz.. Güzelliklerin devam edeceğine dair ümidimiz olsun istiyorum. Dağılsın istiyorum kara bulutlar ülkemin üzerinden.

MEMLEKETTEN HABER VAR

Gurbette çalışan iki Karadenizli den biri izinden dönmüş, hemşerisine memleketten haberler veriyordu.

-Memlekete kar yağdı; kurtlar,çakallar köye indi! deyince araların da şu söyleşi geçti:

-Bir zarar verdiler mi?

-Sizin cil horozu çakal kaptı!

-Peki, Karabaş neredeymiş?

-Eşek Karabaş ı tekmeyle öldürmüş!

-Eşek değirmen de değil miydi?

-Değirmenden babanın tabutunu getirmişti!

-Uy babam öldü mü?

-Öldü ya...Ananın ölümüne dayanamadı da!

-Ah anam ah o da mı öldü? Desene ocağım söndü. Evim boş kaldı.

-Hayır, boş kalmadı. O da yangın da yandı, kül oldu.