Sahi neydi derdimiz?

Gökyüzünün peşinde olmak mı, kendi beyazına sürgün bulutların mı? Yoksa özgürlüğüne vurgun bir kuşun tenine dokunmak mıydı? Dokunsak ya da tutsak kanadından kuş olabilir miydik bizde? Neydi buna sebep? Kaçışı mı kuşların, korkaklığı mı, ya da özgürlüğünden bile habersiz tutsaklığı mı?

Oysa biz ne gökyüzünün peşindeydik, ne de bulutların. Tek derdimiz; sevdasından yorgun ama sevdasına hayran o kuşların kanadı olmaktı.

Peki ya, şimdi hangi rüzgarın peşine takılır gider bu kadar içimizdeyken özgürlüğüne yalan eylemişliğimiz? Kırıldığımızdan değil, kanadığımızdandır belki. Belki de yaşayamadığımızdan, anlayamadığımızdan ya da paylaşamadığımızdan düşlerimize hasret mavisine vurgun masalları...