Bir ekran, bir klavye ve internet! Veya akıllı telefon. İşte size klavye kahramanlığı! Yaz yazabildiğince…

Hayatında üç satır yazmamış beş satır okumamış insanlar sanal dünyada alleme kesilebiliyor!

Sanal yaşam bazen insanları daha uçlara da sürükleyebiliyor. Gerçekten normal şartlarda kurmayacağımız cümleleri sanal âlemde kuruyoruz hepimiz. Kızmayacağımız şeylere kızıyor, sevmeyeceğimiz şeyleri sevebiliyoruz. Ve bilmelisinizki bu âlemi sadece normal insanlar kullanmıyor..

Kesin olan şu ki artık milletçe hepimiz sosyal medya ile yatar sosyal medya ile kalkar olduk. O kadar ki sosyal medya bırakın bizleri devletleri bile ilgilendirir ve takip etmek zorunda bırakır hale geldi.

Türkiye'de dijital mahremiyete çok fazla dikkat edilmiyor. Vatandaşlar bilgi paylaşımında gerçek hayata oranla sosyal medyada daha cüretkar olabiliyor.

Gerçek hayatta evimiz var, çok güzel, ailemizle yaşıyoruz. Sosyal medya bize bir ev tahsis etti. Burada onbinlerle birlikte yaşıyoruz. Bariyerlerimiz, güvenliğimiz yok. Herkes ‘ev benim’ diyor. Bu teknolojinin moderasyonu bizde değil. Gerçek ortamda devletin güvencesi altında kurallar kaidelerle yaşıyoruz. Sosyal medyada bunların hiçbirinin olmadığı bir küreselleşme fenomeniyle karşı karşıyayız. Buna çok dikkat edilmeli.

Günlük yaşamda çocuğunun vesikalığını isteyen birine tepki gösteren aileler, sosyal medyada çocukların türlü türlü fotoğraflarını paylaşmaktan çekinmiyor. Şahıslarla, ailesiyle ilgili birçok mahrem bilgi elde edebiliyorsunuz. Eşler ilişki durumuna 'falanca ile evli' yazıyor.

Ne acıdır ki kişisel haklara ve özgürlüklere saldırı, haksız rekabet, terör, cinsel taciz gibi görülmek istenmeyen durumlar da yine sosyal medya aracılığı ile had safhaya ulaşmıştır.

Sosyal medyayı sadece kullanmak değil, doğru ve gerektiği şekilde kullanmak, yaşanması hiç de arzu edilmeyen durumları engellemek adına son derece gereklidir.

Şunu unutmamak gererkir. Sonsuz özgürlük, diye bir şey olmadığı akıldan çıkarılmamalıdır. Gerçek hayatta yanlış olan her şey, sanal olarak var olunan sosyal medyada da yanlıştır.

İnsanlar sosyalleşmekten uzaklaştıkça, uzaklaşıyor, ama kimse fark etmiyor. Herkes birbirini uyarıyor ama dönüp de aynaya bakmıyor. Herkes dünyayı, sanal âlemden kurtarıyor gerçek dünyadan koptukça kopuyor. Canı bile yansa, acısını önce sanal âlemde paylaşıyor. Duygular köreliyor, duygular can çekişiyor.