CHP Milletvekili Melih Meriç'in yazısı

Vatan dediğin, sadece harita üzerindeki sınırlar değildir. Onu koruyan, kollayan, gece-gündüz nöbet tutan, dağda, bayırda, sınırda ter dökenlerle anlam kazanır. İşte o kahramanlardan biri de astsubaylarımızdır. Çoğumuz belki fark etmeyiz ama onlar, sabahın ilk ışıklarında, ayakkabılarının bağcığını sıkıca bağlayıp "Bugün de vatana hizmet zamanı!" diyerek mesaiye başlar. Oysa konu emeklilik haklarına gelince, devlet onlara aynı sıcaklıkla yaklaşmıyor!

Düşünün… Aynı yuvadan mezun olmuşsunuz, aynı bayrağın altında yemin etmişsiniz, aynı operasyona gitmişsiniz ama emekliliğe gelince bir bakıyorsunuz ki kaderiniz bambaşka yazılmış!

KİMİ HEMEN EMEKLİ, KİMİ "DAHA BEKLE"

1999 öncesi astsubaylar, borçlanarak hizmet başlangıcını geriye götürmüş ve EYT'den faydalanarak emekli olmuşlar.

2003 sonrası mezunlar da eksik kalmamış! Onlar da borçlanmalarını sigorta başlangıcı olarak saydırıp "Biz de EYT’liyiz!" demişler.

Sözleşmeli ve dış kaynaktan gelen subaylar da bu hakkı almış, emekli sandalyelerine kurulmuş.

Ama iş 2000-2001-2002 mezunlarına gelince, devletin ağzından şu cümle dökülmüş:

"Siz borçlanabilirsiniz ama sigorta başlangıcınızı öne alamazsınız! Yani, EYT'li olamazsınız."

Ee, hani adalet? Aynı meslek, aynı emek ama farklı haklar!

"BİRİ START ÇİZGİSİNİN İLERİSİNDE, DİĞERİ GERİDE!"

Bu durum tam olarak şu örneğe benziyor: Düşünün ki bir maraton koşusuna katıldınız. 1999’lu ve 2003’lü koşucular start çizgisinden 10 metre önde başlıyor. Ama 2000-2001-2002’lilere "Siz biraz geriden koşacaksınız" deniliyor. Aynı yarış, aynı emek ama başlama noktaları farklı! Böyle adalet olur mu?

Ya da bir otobüs durağındasınız. Önünüzde bir kuyruk var. 1999 ve 2003 mezunları "Buyurun, geçin!" diye öne alınırken, 2000-2001-2002 mezunlarına "Siz bir sonraki otobüsü bekleyin!" deniyor. Hani biz hepimiz aynı yola çıkmıştık?

VATAN, SADAKAT VE ASTSUBAYLAR!

Şunu hepimiz biliyoruz: Astsubay demek, fedakârlık demektir! Gece nöbet demektir. Ailesini, evini, çocuğunu aylarca görmemek demektir. Kar kış demeden vatan nöbeti tutmak, sınır karakollarında gözünü kırpmadan vatanı beklemek demektir. Ama iş haklarını almaya gelince, devlet "Bekleyin, bakarız!" diyor.

Şimdi soruyorum: Vatan nöbeti beklemekle, emeklilik için beklemek aynı şey midir? 

Nöbet bekleyene maaş vermek var ama hak ettiği emekliliği vermemek mi var? 

Dağ başında donan astsubaya "Borcunu öde ama sigorta başlangıcın değişmez!" mi demek var? 

Bu kahramanlar, vatan savunmasını görev bildikleri gibi haklarını savunmayı da bilmeli! Çünkü adaletsizlik nerede varsa, orada haksızlığa karşı bir mücadele başlamak zorundadır.

ÇÖZÜM BELLİ, NEDEN BEKLENİYOR?

Bu mesele öyle büyük hesaplar, uzun toplantılar gerektiren bir konu değil. Formül basit: 2000-2001-2002 mezunları da 1999 ve 2003’lüler gibi sigorta başlangıcını öne çekebilmelidir.

Hükümet bu konuda daha fazla sessiz kalmamalı. Çünkü askerlik, "hakları için de savaşmak zorunda olduğun bir meslek" olmamalı. Kahramanlarımız sadece vatan için savaşmalı, hakları için değil!

Artık bu adaletsizlik giderilmeli. Çünkü unutulmamalı:

Adalet, nöbette olduğu gibi, emeklilikte de eşit olmalıdır!